Waarschijnlijk zo herkenbaar, je eerste meters echt mee zwemmen met een vereniging of alleen ploeteren in een zwembad. Je vraagt je af wat er mis gaat, aan alle kanten wordt je voorbij gezwommen. Of je stil ligt. Van tevoren heb je het zwemschema in je hoofd gepropt. Vol goede moed je zwembril opgezet en het water ingedoken voor de eerste serie 25m banen. Maar al snel kom je erachter dat je blij bent 1 baan in borstcrawl te zwemmen. Totaal buiten adem en gedesoriënteerd staar je aan de overkant van het bad naar al die zwemmers die een koprol maken en de 4e baan al inzetten. Hoe dan?
Zwemmen is techniek
Ik kreeg meteen een bak aan goedbedoelde tips, strakker in het water liggen, armen meer strekken, de catch beter uitvoeren, hoofd in het water en naar beneden kijken, gelijkmatig trappelen met de benen, enz. Van tevoren had ik bedacht dat ik redelijk kon zwemmen, ik was in mijn jeugd tenslotte een echte waterrat. Als het even kon ging ik surfen, had 4 zwemdiploma’s en deed zelfs mee aan schoolwedstrijden. Maar dit is een geheel ander verhaal, hoe ga ik ooit die 1000m zwemmen. Da’s 40 banen in een 25 meter bad.
Zwemmen in een 50m bad
Mijn sprong in het diepe was in een 50 meter buitenbad. Zelfs nu, als ik na de winter alleen maar 25m banen heb gezwommen, voelt 50 meter als een eind weg. Maar aan de andere kant voelt het 25 meter bad na de zomerperiode als een tobbe, al die keerpunten.
Stapjes voorwaarts tot een betere zwemsnelheid
Na deze eerst zwemervaring en de vele tips ben ik thuis eerst maar eens rustig gaan zitten. Me gestort op YouTube. Al snel kwam ik tot de conclusie dat er meer bij komt kijken om een paar meter goed te zwemmen. Maar alles tegelijk aanpakken is niet te doen, je wordt letterlijk gek. Probeerde ik me te focussen op m’n armen dan vergat ik volledig m’n benen te bewegen. Stap voor stap, elke paar weken een puntje aanpakken en erin laten slijten. De beweging moet geautomatiseerd worden, dan pas naar een volgend punt. Dit hielp bij mij wel. Na een paar maanden wekelijks 1x zwemmen kreeg ik al meer gevoel. Niet dat ik de illusie heb gekregen om ineens veel sneller te zwemmen. Ik heb vrij lang in het langzame baantje mee gezwommen. Wat ook wel fijn is, snelheid zegt niets als je de techniek niet onder controle hebt. En controle krijg je niet als je alleen maar volle bak de rest bij wilt houden.
Progressie
Maanden heb ik mezelf verbeterd. Ging steeds een stukje sneller. Mijn eerste 1000 meter zwom ik rond de 23 minuten. Bekaf en meestal een half zwembad leeggedronken. Het jaar erop zat ik voor de 1000 meter al richting de 20 minuten. Minder kapot, maar voelde steeds als een overwinning dat ik de 1000 meter goed kon uitzwemmen. Afgelopen jaar tijdens de triathlon van Rosmalen kwam ik na 18 minuten uit het water, al rennend mijn wetsuit uitgedaan en op de fiets gesprongen. Niet dat het vanzelf ging, maar niet meer zo kapot.
Zwemanalyse bij Tri2one
Elk jaar laat ik meestal een sporttest doen, even de hartslagzones bepalen en kijken waar ik sta. Al 2 jaar ga ik naar de SMA in Amersfoort. Tijdens een Google-actie kwam ik Tri2one tegen, dezelfde test alleen met de mogelijkheid voor een zwemanalyse in hun endless pool. Van te voren navraag gedaan naar de mogelijkheden en al snel een afspraak kunnen maken. Hylke, de eigenaar deed zelf het intake gesprek. Wat een enthousiasme weet deze man over te brengen! Hij stelde voor om te starten met de zwemanalyse, wat ook beter is dan eerst de fittest fietsen en lopen… Na een korte uitleg over de zwemanalyse gelijk de eerste meters gezwommen met mijn gemiddelde zwemsnelheid ca. 1.58/100m. Even wennen met water wat beweegt in plaats van dat jij zelf verplaatst. Maar gelijk kwamen er, na een scherpe analyse van Hylke, al puntjes voor verbetering naar voren. Uiteindelijk de 3 belangrijkste punten aangepakt. Stap voor stap. Stap 1, de armen meer wijder insteken. Gelijk praktijk erachteraan door een paar minuten te oefenen. Stap 2, armen meer gestrekt naar voren, wederom een paar minuten zwemmen. En de laatste stap, meer naar beneden kijken. Hierdoor blijft het hoofd in het water en gaan de benen omhoog. Tuurlijk, logisch! Maar als niemand dat verteld en je er zelf verder niet bij stilstaat. Je hoofd weegt zo’n 6kg. Zodra je deze uit het water omhoog tilt om adem te halen compenseer je dat met je benen die zakken. Alsof je een plank in het water aan het uiteinde optilt. Dit resulteerde dat ik richting 1.46/100m ging! Pak aan die winst. Niet dat het zo simpel werkt in de praktijk, want de 3 punten moeten nog wel verwerkt worden in de flow van de gehele slag. En je komt er al snel achter dat je aan 20 verschillende dingen moet denken. Maar door deze zwemanalyse van Hylke ben ik wel weer een stap verder en zwem ik wederom een stap bewuster en rustiger.